"กูดิซันพาร์ก ถึงจุดพลิกผันครั้งสำคัญ แม้จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป แต่ยุคทองของสนามนี้สิ้นสุดลงแล้ว"

    สนามกูดิสันพาร์ก (Goodison Park) ของเอฟเวอร์ตันได้เข้าสู่หน้าสุดท้ายของประวัติศาสตร์ฟุตบอลในฐานะบ้านของฟุตบอลชายทีมแรก หลังจบการแข่งขันกับเซาแธมป์ตันที่เอฟเวอร์ตันชนะ 2-0 สนามแห่งนี้ได้รับการบอกลาด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

    แฟนบอลเอฟเวอร์ตันเข้ามารวมกันตั้งแต่เช้าตรู่ ปลุกเร้าด้วยควันสีฟ้าที่ลอยขึ้นมาก่อนเริ่มการแข่งขันนานหลายชั่วโมง เมื่อใกล้เวลาแข่ง สนามกูดิสันพาร์กถูกยึดครองไปด้วยเสียงร้องเพลง, ธงสีฟ้า และศิลปกรรมแอชิบัลด์ ลีทช์ (Archibald Leitch) ที่เป็นเอกลักษณ์จากคริสครอสที่อัฒจันทร์บูลเลนส์โรด (Bullens Road Stand) สนามนี้ยังคงเป็นสถานที่เต็มไปด้วยอารมณ์และประวัติศาสตร์

    อนุสรณ์สถานต่างๆ เช่น รูปปั้น 'The Holy Trinity' และรูปปั้นดิซี ดีน (Dixie Dean) ซึ่งเคยทำลายสถิติเคยถูกแวดล้อมด้วยแฟนบอลที่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์นี้ ประตูสนามถูกเปิดออกด้วย "Z Cars" ซิรีนและเสียงดับเบิ้ลที่ทำให้หัวใจเต้นแรง

    เพื่อสร้างฉากใหม่ที่สอดคล้องกับบรรยากาศนี้ กูดิสันพาร์กจะยังคงเป็นบ้านของทีมฟุตบอลหญิงของเอฟเวอร์ตัน ขณะที่ทีมชายย้ายไปสนามใหม่ที่แรมลีย์-มัวร์ ด็อค (Bramley-Moore Dock)

    ช่วงเวลาก่อนและหลังจบการแข่งขันเต็มไปด้วยอารมณ์ ความตื่นเต้นจากแฟนบอล และเสียงของทรัมเป็ตที่เล่นบรรเลงเพลง "Z Cars" ครั้งสุดท้ายเพื่อเป็นการยกย่องอดีต ในระหว่างการเฉลิมฉลองวิดีโอจากบุคคลสำคัญในการจัดการฟุตบอลและคลื่นเสียงอะคูสติกจากฝูงชนสะท้อนบรรยากาศของแฟนบอลเอฟเวอร์ตันที่ทรงพลังนี้

    เดวิด มอยส์ (David Moyes) ผู้จัดการทีมที่ได้รับความไว้วางใจให้พาเอฟเวอร์ตันสู่สนามใหม่ ได้ถ่ายทอดให้เห็นถึงการรวมตัวแสดงพลัง โดยเขตแดนใหม่ของเอฟเวอร์ตันคืองานสร้างและการสืบทอดพันธกิจของกูดิสันพาร์กบนธนาคารแม่น้ำเมอร์ซีย์

    สนามกูดิสันพาร์กอาจจะพิสูจน์ถึงการจากไปในที่สุด แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าไม่สามารถหายไปได้คือจิตวิญญาณของกูดิสันพาร์กซึ่งถูกสร้างขึ้นจากความเป็นหนึ่งเดียวกันของแฟนบอลและความรักที่มีต่อสโมสร วลีว่า "Goodison Park will never leave us" จะยังคงสะท้อนในจิตใจของแฟนบอลทั่วโลก