VAR มีส่วนร่วมกับการตัดสินลูกจุดโทษเฉพาะกรณีที่เป็นข้อผิดพลาดชัดเจนหรือพลาดเหตุการณ์สำคัญ โดยการใช้ขึ้นอยู่กับคำตัดสินจากผู้ตัดสินหลักบนสนามซึ่งเป็นผู้กำหนดว่าควรตรวจสอบวีดีโอหรือไม่ เพื่อความยุติธรรมในการแข่งขัน

    การใช้ VAR (Video Assistant Referee) ในการตัดสินลูกโทษในพรีเมียร์ลีกมักถูกวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องความไม่สม่ำเสมอ ว่าเหตุใดบางครั้ง VAR จึงเข้ามาแทรกแซงการตัดสินลูกโทษ แต่บางครั้งกลับไม่เกี่ยวข้อง บทบาทของ VAR คือการตัดสินเหตุการณ์แต่ละกรณีตามการตัดสินใจของผู้ตัดสินในสนาม ดังนั้นความเข้าใจในเนื้อหานี้จะช่วยให้เราเข้าใจว่าทำไมสถานการณ์ที่คล้ายกันอาจมีผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน

    ตัวอย่างเหตุการณ์ในพรีเมียร์ลีกที่มีการใช้ VAR เช่น การให้จุดโทษแก่แมนเชสเตอร์ ซิตี้ กับลิเวอร์พูล กรณีการปะทะของ Dan Burn กับ Dango Ouattara และการยกเลิกจุดโทษของ Brighton ที่ Crystal Palace ต่างก็เป็นตัวอย่างที่ดีของการทำงานของ VAR ในพรีเมียร์ลีก

    ในกรณีของเจเรมี โดคูที่ถูกสัมผัสในเขตโทษแต่เดินพยายามที่จะเล่นต่อ แสดงให้เห็นว่า VAR คาดหวังให้ผู้เล่นแสดงการล้มที่สอดคล้องกับแรงปะทะ การที่โดคูพยายามยุคติทำให้ VAR ตัดสินว่าแรงปะทะมีผลต่อการเล่น ด้วยเหตุนี้ การสัมผัสเล็กน้อยก็เพียงพอให้เกิดการให้จุดโทษ

    ในทางกลับกัน กรณีของ Ouattara ไม่ได้รับจุดโทษเนื่องจากท่าทางการล้มของเขาเกินจริง ซึ่งถือว่าเป็นการสร้างความไม่เป็นธรรมชาติในการเล่น และการจำลองสถานการณ์เป็นข้อเสียสำหรับการพิจารณาของ VAR

    สำหรับใบเหลือง การตรวจสอบโดย VAR มักจะไม่เกิดขึ้น ยกเว้นในบางกรณี เช่น การจำลองเหตุการณ์ที่นำไปสู่การให้จุดโทษ ซึ่ง VAR สามารถยกเลิกการให้จุดโทษได้ถ้ามีการพิสูจน์ว่าไม่มีการทำฟาล์ว นอกจากนี้ หากมีการตัดสินให้ใบแดง VAR สามารถลดการลงโทษเป็นใบเหลืองได้

    เห็นได้ชัดว่าการตัดสินของ VAR มีความซับซ้อนและเน้นการประเมินผลกระทบต่อเกมมากกว่าความสม่ำเสมอในด้านของการให้ผลลัพธ์เดียวกันในทุกสถานการณ์ การให้คำแนะนำสำหรับผู้เล่นเกี่ยวกับพฤติกรรมในสนาม การปรับปรุงวิธีการใช้ VAR และการสื่อสารกับแฟนๆ ก็สามารถช่วยลดความขัดแย้งได้

    ในอนาคต การพิจารณาใบเหลืองที่สองอาจจะสามารถทำได้เพื่อให้เกิดความยุติธรรมมากยิ่งขึ้น แต่การตั้งค่าการใช้งาน VAR ในปัจจุบันยังคงมีข้อจำกัดอยู่บ้างในหลายด้าน